Risk, zoals veel bordspellen, wordt voor een deel bepaald door geluk. Dit is niet per se slecht. Geluk maakt dat de beste speler niet altijd wint en dit is leuk voor iedereen behalve de beste speler. Ook maakt het verschillende potjes meer verschillend en divers. Wel is het belangrijk om je bewust te zijn van de verschillende manieren waarop geluk invloed heeft op je spel, en vooral bij het wereldveroverende bordspel Risk zijn de meeste mensen dit niet. Iedereen ziet de belangrijkste geluksfactor over het hoofd.
De meeste mensen denken dat de grootste geluksfactor in Risk in de dobbelstenen zit. Of, als het niet in de dobbelstenen zit, dan zit het wel in de beginpositie die de spelers verkrijgen. Allebei deze factoren spelen een grote rol in Risk; als iemand alleen zessen gooit, of begint met het volledige continent Noord-Amerika, dan kan diegene bijna niet verliezen. Er is echter een element dat mijns inziens een nog grotere rol heeft op Risk: de ‘vernietig de [kleur] speler’ missies.
De reden dat deze missies zo’n grote rol hebben op de uitkomst van het spel, is dat het heel moeilijk is om een bordspel te winnen wanneer iemand anders de missie heeft om jou te vernietigen. Als ik de rode speler ben, en de blauwe speler moet mij vernietigen om te winnen, dan zal de blauwe speler er alles aan doen om te voorkomen dat ik het goed doe in het spel. Verover ik een continent, doet hij een invasie. Verzamel ik een groot leger, houdt hij het klein. En hij blijft mij overal volgen, wachtend op het moment dat ik zwak genoeg ben om mij een kopje kleiner te maken. Dit alles maakt het vrijwel onmogelijk voor mij om mijn eigen missie gedaan te krijgen.
Dus dat is de grootste, verborgen geluksfactor in Risk: moet een andere speler mij vernietigen voor zijn missie? Als het antwoord ja is, ben ik in voor een extreem moeizaam potje.
